Jesteśmy jedną z najbardziej doświadczonych organizacji w obszarze kultury. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wywodzi się z powstałej w 1915 r. w Warszawie Komisji Historii Książnic i Wiedzy Bibliotecznej.
W 1917 r. członkowie Komisji powołali Związek Bibliotekarzy Polskich, pierwszą organizację skupiającą bibliotekarzy w kraju odzyskującym niepodległość po 120 latach zaborów. Datę tę – rok 1917 uznaje się za początek funkcjonowania naszego Stowarzyszenia. Związek w latach 1918-1939 prowadził prace w zakresie upowszechniania czytelnictwa oraz tworzenia placówek bibliotecznych. Dbał o profesjonalną rangę zawodu bibliotekarza.
Wybuch II wojny światowej w 1939 r. i okupacja ziem polskich spowodowały, iż Związek Bibliotekarzy Polskich działał do 1944 r. jako organizacja tajna, ochraniając zbiory biblioteczne przed zniszczeniem bądź ich rozgrabieniem. Po wojnie, w 1946 r. organizacja odrodziła się pod nazwą Związek Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich, by w 1953 r. przyjąć kształt Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich. Mimo zmiany nazewnictwa, organizacja nasza była i jest kontynuacją humanistycznych idei, służy niezmiennie książce i czytelnictwu.
Idee te wspieraliśmy – i czynimy to nadal – na arenie międzynarodowej. Związek Bibliotekarzy Polskich – nasz poprzednik – zgłaszając akces tworzonej w 1927 r. w Edynburgu Międzynarodowej Federacji Stowarzyszeń Bibliotekarskich – uzyskał miano członka założyciela IFLA. Zostaliśmy członkami również innych międzynarodowych organizacji bibliotekarskich, takich jak: LIBER, EBLIDA.
Kalendarium
1915 powstanie w Warszawie Komisji Historii Książnic i Wiedzy Bibliotecznej.
1917 powołanie Związku Bibliotekarzy Polskich. Pierwszym przewodniczącym związku został Ignacy Tadeusz Baranowski, dyrektor Biblioteki Ordynacji Krasińskich. Pod koniec 1917 roku Związek liczył 117 członków.
1918-1939 prace w zakresie upowszechniania czytelnictwa oraz tworzenia placówek bibliotecznych, wydawnictw oraz wydawania czasopism i prac z dziedziny bibliologii i bibliografii; dbałość o profesjonalną rangę zawodu bibliotekarza poprzez prowadzone dokształcanie; wzrost znaczenia środowiska bibliotekarskiego i skuteczny jego wpływ na ustawodawstwo rządowe oraz opinię publiczną w sprawach bibliotekarstwa i czytelnictwa.
1919 rozpoczęcie wydawania miesięcznika “Bibliotekarz” we współpracy z Biblioteką Publiczną m.st. Warszawy.
1927 Związek Bibliotekarzy Polskich jednym z ojców-założycieli Międzynarodowego Komitetu Bibliotek i Bibliografii, protoplasty IFLA (1929)
1928 organizacja I Zjazdu Bibliotekarzy Polskich we Lwowie, który toczył się równolegle do z III Zjazem Bibliofilów Polskich
1927 powołanie do życia kwartalnika “Przegląd Biblioteczny”; które stało się oficjalnym wydawnictwem periodycznym związku, poświęconym teorii i praktyce bibliotekarskiej.
1929-1939 działalność Poradni Bibliotecznej w Warszawie, której głównym zadaniem było udzielanie porad i pomocy w zakresie pracy w polskich bibliotekach oraz działalność dydaktyczna, wydawnicza i naukowo-badawcza.
1936 warszawskie obrady IFLA; uczestnicy zostali przyjęci na Zamku Królewskim w Warszawie przez prezydenta Polski Ignacego Mościckiego oraz w Ratuszu przez prezydenta Stefana Starzyńskiego.
1939 do Związku należy 600 członków, pracujących w ośmiu dobrze zorganizowanych kołach terenowych – warszawskim, łódzkim, wileńskim, krakowskim, lwowskim, poznańsko-pomorskim, śląskim i lubelskim.
1939-1944 Związek działa jako organizacja tajna, ochraniając zbiory biblioteczne przed zniszczeniem bądź ich rozgrabieniem.
1945-1946 działalność Związku Zawodowego Bibliotekarzy Polskich.
1946-1953 działalność Związku Bibliotekarzy i Archiwistów Polskich.
1953 aktualizacja nazwy organizacji i pojawienie się jej obecnego brzmienia: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich
1949 rozpoczęcie wydawania miesięcznika “Poradnik Bibliotekarza”.
1959 Konferencja IFLA w Warszawie z udziałem 80 delegatów zagranicznych z 24 krajów i 31 reprezentantów z Polski.
1961 pierwsze obchody Dnia Bibliotekarza zorganizowane z inicjatywy SBP w ramach Dni Oświaty, Książki i Prasy.
1968 uchwalenie Ustawy o bibliotekach; na jej kształt duży wpływ miało SBP
1971 rozpoczęcie wydawania półrocznika “Zagadnienia Informacji Naukowej” we współpracy z Instytutem Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych Uniwersytetu Warszawskiego.
1980 do SBP należy ponad 13 tys. osób; przełom lat 70. i 80. to czas pogarszającej się sytuacji gospodarczej i politycznej mającej wpływ na działalność organizacji, jak również kondycję bibliotek w Polsce
1983 ustanowienie Nagrody Naukowej im. A. Łysakowskiego.
1983 podjęcie niekorzystnej uchwały o przystąpieniu do Politycznej Rady Ocalenia Narodowego, która wywołała krytyczną reakcję środowiska. Ustalenie, że przystąpienie do PRON było błędem, nastąpiło po transformacji ustrojowej w 1990 roku.
1990 zaangażowanie Stowarzyszenia w nowej rzeczywistości gospodarczej w zagadnienia modernizacyjne bibliotek
1991 rozpoczęcie prac nad bazą danych bibliotek w Polsce.
1999 reorganizacja struktur Stowarzyszenia wynikająca ze zmiany podziału administracyjnego w Polsce
2003 zainicjowanie organizacji „Tygodnia Bibliotek”
2008 nawiązanie długofalowej współpracy z Fundacją Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego
2009 opracowanie Strategii Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich na lata 2010-2021
2011 organizacja po raz pierwszy konkursu „Bibliotekarz Roku”
2017 wrocławski Światowy Kongres Bibliotek i Informacji oraz 83. Generalne Zgromadzenia członków IFLA; w wydarzeniu wzięło udział ponad 3000 uczestników z ok. 120 krajów
2017 obchody 100-lecia organizacji
Źródła:
- Kronika SBP
- Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich: przeszłość i teraźniejszość. Warszawa2017
